Մեր հաղթաթուղթը մեր ձեռքին է

Ապրիլի 24-ից հետո Հայոց ցեղասպանության դատապարտմանը միացավ Լյուքսեմբուրգը՝ Եվրոպայի ամենափոքր, բայց ֆինանսական ու տնտեսական կարևորագույն խնդիրներ լուծող պետությունը: Ի պատասխան՝ Անկարան Լյուքսեմբուրգից հետ կանչեց դեսպանին: Արդեն ութ դեսպաններ հետ են կանչված՝ «խորհրդակցությունների համար»: Թուրքիայի նախագահը ասել է, որ կարող է Ռուսաստանից էլ դեսպանին հետ կանչել, իսկ երեկ արդեն հայտարարեց, որ սխալ էր Թուրքիայի նախագահ Աբդուլլահ Գյուլի 2008-ին Հայաստան գալը:

«Ինչո՞ւ Անկարան չի հանդարտվում»՝ հարցրի ԱԺ փոխնախագահ Հերմինե Նաղդալյանին.

-Այսպես շարունակվի, կարող է՝ Թուրքիան շուտով առանց դեսպան էլ մնա: Ինչպե՞ս հանդարտվի: Գործնականում Անկարան հայտնվել է մեկուսացման մեջ: Իհարկե, ոչ միայն հայերիս մեղքով: Արաբական գարունը կտրուկ կրճատեց տարածաշրջանում Թուրքիայի ազդեցությունը՝ Անկարան հարաբերությունները փչացրեց Սիրիայի, Եգիպտոսի, Եմենի, Իրաքի, ինչ-որ չափով Իսրայելի հետ: Այս տարի ավելացավ եվրոպական ալիքը՝ Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապի Վատիկանի պատարագից և Եվրախորհրդարանի բանաձևից հետո ակնհայտ է, որ Եվրամիությունը քաղաքակրթական արժեքները քաղաքական շահերից բարձր է դասում: Անգամ ԱՄՆ-ի նախագահ Բարաք Օբամայի ուղերձում «գենոցիդ» բառի բացակայությունը Թուրքիան չգնահատեց ու շարունակեց մեղադրել Վաշինգտոնին: Հիմա էլ Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը ԱՄՆ այցի ընթացքում հայտարարում է, որ ԱՄՆ -ի կողմից ճանաչումը ոչ թե «եթե»-ի, այլ «երբ»-ի խնդիր է համարում (մի դեսպանի գլխին էլ սև ամպեր կկուտակվեն): Սա դասական ցայտնոտ է, որն ավելի խորացնում են հունիսին նշանակված խորհրդարանական ընտրությունները: Ի՞նչ պիտի ասի իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը իր ընտրողին, որ նորից վստահության քվե ստանա: Էրդողանն ընտրեց ազգայնականության ճանապարհը՝ համարելով, որ ցեղասպանության ժխտողականությունն ավելի մեծ օգուտներ կտա ու «Արդարություն և զարգացումը» նորից մեծամասնություն կդառնա հենց ազգայնական հենքի վրա: Բայց հունիսից հետո հուլիս է գալու: Կյանքը շարունակվելու է, Թուրքիան չի կարող աշխարհագրություն փոխել, հարկադրված է լինելու քաղաքականություն վերանայել, բացարձակ ու բացահայտ թշնամական տոնը, վստահ եմ, որ քայլ առ քայլ նահանջելու է կենսական շահի պաշտպանության տրամաբանության առաջ, քանզի ժխտողականությունը գալիպոլիական արկածով բազմապատկած՝ իրենց համար սպասելի արդյունքների փոխարեն աշխարհին միայն հերթական անգամ իրենց ոչ ադեկվատությունը, անհանդուրժողականությունը և ոչօբյեկտիվությունն է ցույց տալիս: Լյուքսեմբուրգի դեսպանն էլ կվերադառնա Լյուքսեմբուրգ, Ավստրիայի դեսպանն էլ, Վատիկանի էլ, մյուսներն էլ: Անկարային դեմքը փրկելու ժամանակ է պետք: Կարծում եմ՝ արդեն հաջորդ տարի Էրդողանն էլ, Դավութօղլուն էլ, Չավուշօղլուն էլ (եթե վարչապետն ու արտգործնախարարը ընտրություններից հետո պահպանեն պաշտոնները) նվազ մարտական ու առավել դիվանագիտական տոն կտան իրենց հայտարարություններին ու ելույթներին: Ի վերջո, դա Թուրքիայի շահերից է բխում: Թուրքիայի շահերից է բխում թուրք-հայկական հարաբերություններից հանել ադրբեջանական գործոնը և երկու երկրների փոխհարաբերությունները չկապել երրորդ երկրի հետ: Բայց սա ավելի երկար ու դժվար գործընթաց է լինելու, որովհետև որքան խորանում է Անկարայի մեկուսացումը տարածաշրջանում, այնքան կարևորվում է Բաքվի դերը ու Ադրբեջանը ջանալու է առավելագույն օգուտները ստանալ իր կարգավիճակից, թեպետ շատ ու շատ դեպքերում գործում է բացահայտորեն Անկարայի դեմ՝ առաջ մղելով իր նավթագազային գործարքները և փորձելով նույնիսկ շրջանցել ռազմավարական դաշնակցին: Իսկ նախագահ Աբդուլլահ Գյուլի Երևան գալը սխալ համարող Էրդողանը, եթե իսկապես տեղեկատվությունը ճիշտ է, որովհետև ինքը՝ Գյուլն ասել էր, որ հնարավոր է՝ լուրը ճիշտ չի ընկալվել, ավելի լավ կանի մտածի սեփական սխալների մասին: Ի վերջո, որքան էլ Էրդողանը համարում է, որ Գյուլի Հայաստան գալը հաղթաթուղթ տվեց Երևանին, հաղթաթուղթ մենք Անկարայից չենք ստանում, մեր հաղթաթուղթը մեր ձեռքին է, մեր քաղաքականությունն է՝ ամրապնդված միջազգային աջակցությամբ:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ